- równoległa
- równoległa {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, mat. {{/stl_8}}{{stl_7}}'prosta równoległa do innej prostej lub do płaszczyzny' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
równoległa
Look at other dictionaries:
geometria — ż I, DCMs. geometriarii, blm «dział matematyki, nauka zajmująca się pierwotnie badaniem figur geometrycznych i stosunków przestrzennych, obecnie obejmująca różne teorie matematyczne związane z tradycyjnym zakresem jej badań bądź podobieństwem… … Słownik języka polskiego
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
ścięty — imiesł. bierny od ściąć (p.) ścięty w użyciu przym. 1. «nie mający ostrego zakończenia, jakby płasko odcięty» ∆ mat. Ostrosłup ścięty «bryła ograniczona, powstała przez odcięcie wierzchołka ostrosłupa płaszczyzną równoległą do jego podstawy» ∆… … Słownik języka polskiego
ekwidystanta — ż IV, CMs. ekwidystantancie; lm D. ekwidystantaant 1. geogr. «linia łącząca na mapie punkty jednakowo odległe od danego punktu (np. od miasta) lub od danej linii (np. od granicy, rzeki, wybrzeża morskiego)» 2. mat. «krzywa równoległa, miejsce… … Słownik języka polskiego
elewacja — ż I, DCMs. elewacjacji; lm D. elewacjacji (elewacjacyj) 1. archit. «zewnętrzna ściana budynku wraz z występującymi na niej elementami architektonicznymi i wystrojem, określona według stron świata lub otoczenia» Elewacja południowa, zachodnia.… … Słownik języka polskiego
kolimacja — ż I, DCMs. kolimacjacji 1. blm fiz. «przetworzenie rozbieżnej wiązki promieniowania elektromagnetycznego lub korpuskularnego w wiązkę równoległą» 2. lm D. kolimacjacji (kolimacjacyj) metrol. astr. «błąd kolimacyjny» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
krystiania — ż I, DCMs. krystianianii; lm D. krystianianii (krystianianij) sport. «ewolucja narciarska służąca do zmiany kierunku w jeździe lub do zatrzymania się» Krystiania równoległa. ‹od nazwy miasta› … Słownik języka polskiego
łupek — m III, D. łupekpku, N. łupekpkiem; lm M. łupekpki geol. łupki «skały osadowe lub metamorficzne o budowie warstwowej, łatwo dzielące się na cienkie płytki» ∆ Łupki krystaliczne «skały metamorficzne, w których blaszkowe lub pręcikowe minerały… … Słownik języka polskiego
pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… … Słownik języka polskiego
poprowadzić — dk VIa, poprowadzićdzę, poprowadzićdzisz, poprowadzićwadź, poprowadzićdził, poprowadzićdzony 1. «przejść pewien odcinek drogi prowadząc kogoś, coś; powieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, w jakimś kierunku; zaprowadzić» Poprowadzić dzieci do… … Słownik języka polskiego
